Enflasyon dönemlerinde şirketler kendilerini korumaya alırlar. Enflasyon döner sermayeyi tüketir. Üreticiler, ürünü aynı maliyetle, yerine koymaktan korkarlar. Ellerindeki malı en yüksek fiyattan satmaya çalışırlar. Bu nedenle, üretici fiyat endeksi, tüketici fiyat endeksinin önünde gider.
Kredi faizi, beklenen enflasyonun üzerine çıktığı zaman, stok maliyetleri artmaya başlar. Fiyatı yüksek tuttuğu için satışlar düşmüştür. Rakipler de benzer yönde fiyatları yüksek tutukları için, onların da satışları düşmüştür. Düşen satışlar stok maliyetini karşılayana kadar sorun yoktur.
Ancak, durgunluk rahatsız edici boyuta gelmiştir. Faizler düşsün diye hükümete baskı yaparlar. Enflasyonu düşürme kararlılığında olan hükümet baskılara boyun eğmez ise stok maliyetleri işletmeleri fiyat indirmeye zorlayacaktır.
Yaşanan örnek ZEYTİNYAĞI fiyatlarında görünüyor. Eylül 2024 ayında litresini 400 liraya aldığım sızma kalite zeytinyağını, bu gün litresini 250 liraya satın alınca teorideki gerçeği pratikte görmüş oldum.
Aynı durum, pirinçde de başladı.
Ne oldu da şirketler fiyat indiriyor?
İndiriyor çünkü, stokların finans maliyeti, yüksek faiz nedeniyle her gün artıyor. Rakibin birisi fiyat indirmeye başlayınca, diğerleri de onu takip ediyor.
Marketlerde görülen fiyat indirimleri, enflasyonda hızlı bir düşmenin başladığına işaret ediyor.
Şinasi KARA
FACEBOOK YORUMLAR