Ekonomide bir kural var. En pahalı şey, olmayandır

NEREDEN NEREYE

Cep telefonumun pili bitmiş. Kendimi boşlukta hissettim. Aklıma, 1970 ve 1980 li yıllar geldi. Her babayiğidin evinde telefon yoktu. Eve telefon bağlamak için müracaat ediyor en az iki yıl bekliyorduk. 

Sadece telefon mu? Hayır.

Ordudan, İstanbula 20 saatte geliniyordu. Önce ANKARAYA gidiliyor. Oradan İstanbula. Şimdi, Ankaraya uğramaya gerek yok. 8 saatte İstanbula, otomobil ile gidiliyor. İsteren uçak yolculuğu ile bir saatte ORDUDAN-İSTANBULA gitmen mümkün.

Bu yıl dikkatimi çekti. Ayvalıktan hareket ettim. Orduya kadar yollar ÇİFT şerit. Dahası bakımlı. Eskiden, yollar gerçekten kötüydü.  İstanbul-İzmit arası dahi çift yol değildi. Gebze yokuşunda her gün kaza olurdu. 

Sene 1974. Hava alanında görevliyim. Yurt dışında çalışan işçiler için farklı hangar yapıldı. Ülkeye ziyarete gelen işçiler, Almanyanın ne kadar döküntü malzemesi var ise ülkeye getiriyorlardı. Hangar çöp yığınından geçilmiyordu. Yolum yeni yapılan İstanbul Havaalanına düştü. Muhteşem. Hangi arada Türkiye bu aşamaya geldi. İnsanın göğsü kabarıyor.

Hanım köylüyüz- Beylerbeyliyiz.  Eminönüne gitmek için vapura binmek gerekiyordu. Beylerbeyi Eminönü arası vapur ile bir saat sürüyordu. Şimdi işler çok kolay. Beş dakikda Üsküdar. Üsküdardan MARMARAYA bindinmi,  üç dakikada Eminönü. 

Geçen yıl Çanakkale köprüsünü görmek amacıyla Edremit - Çanakkale yolu üzerinden geldim. Kaz dağlarına bir tünel vurmuşlar,  yolu kısaltmakla kalmıyor, dağ yolu üzerindeki kazaları da önlüyor.  Çanakkale köprüsünü geçerken içim sızladı. Benden başka araç yok. Biraz erken olmuş gibi geldi. Ancak ihtişamı göz kamaştırıyor.

Marmara oto yolunu tecih ettim. 3. Köprü harika. Boğazı bir inci gibi süslüyor.  Ticari araç  geçişini 3. Köprüye vermişler. Oldukça kalabalık. Kendini finanse etmiş. Ayrıca, Avrupa-Asya trafiğinin İstanbul içine karışmasını engelliyor. Çorludan Marmara Otoyoluna giren bir araç, İstanbul içine girmeden 3. Köprü üzerinden Gebzeye ulaşıyor.

Ancak, yollar-tüneller ve köprüler biraz pahalı. Tüketiciyi zorluyor. Üreticinin maliyetine giriyor. Bedelini halk ödüyor.  Ekonomide bir kural var. En pahalı şey, olmayandır. İçimdeki ses “olsun da pahalı olsun” diyor.

Şinasi Kara