TARIM EKONOMİSİ... ŞİNASİ KARA BEY'İN YAZISI

Sosyal medyada ''Üretim Yapılmıyor'' diye yazılar paylaşılıyor. Dikkatimi çekti, bu kesim ''ÜRETİM'' denilince, toprakta yapılan üretimi anlıyor. Fakat, tarımsal  ekonomi hakkında bilgileri yok. Bilgi olmadan fikir üretmek, pek de hoş olmuyor. 

Toprakta üretim yapmak ve gelir elde etmek zordur. Bu zorluk, 150 yıl öncesine kadar köle sınıfı ile aşılıyordu. Bundan elli yıl önce, Ulubeyin ağası elini salladığı zaman, marabalar koşarak ağanın ayağına  geliyordu.  El pençe divan duruyordu. Şimdiki Ulubey gençleri, ağa nedir bilmiyor.

Toplum sanayileştikçe, ücretler artar. Artan ücret toprak rantını azaltır. Toprakta rant  kritik noktaya düşünce, ağalar toprağı satar. Marabalar toprak sahibi olur. Aile işletmeciliği ile  üretim dönemi başlar.

Tarımsal üretimde, aile işletmeciliği başladığı zaman yeni sorunlar ortaya çıkar. Aileler kendi üyelerine, ücret ödemezler. Ücret ödenmediği için, gizli işsizler sisteme egemen olur. Bölüşümden pay aldıkları için fert başına hasıla düşük kalır.

Emek-toprak bileşimi  ile üretim, azalan verim yasayan bağlıdır. Toprak artmaz. Emek artarak toprak ile üretime girdiği zaman, verim önce artar. Tepe noktadan sonra düşmeye başlar. Sonunda sıfırlanır. Sıfırlanan noktadan sonra, toprak daha fazla emek kabul etmez. Bu noktadan itibaren, nüfus artışı fert başına hasılanın daha da düşmesine neden olur.

Miras yoluyla toprağın parçalanması, kaçınılmazdır. Toprak optimal büyüklüğü kaybettiği zaman, üretim yapılmaz. İşlenmeyen toprakların gerisinde, miras yoluyla parçalanmış topraklar bulunuyor.

Tarımsal üretimde çok üretmek, daha çok gelir sağlamaz. Bunun nedeni, tarımsal ürün talep elastikiyetinin düşük olmasından kaynaklanır. Tarımsal ürün çok üretildiği zaman fiyatı düşer ve gelir azalır.

Tarımsal ürüne olan talebin doyuma ulaştığı noktadan sonra, artan ürünün depo edilmesi şarttır. Aksi taktirde fiyatlar çok düşer ve bir dönem sonra yıllık ürün ekilmez.

Tarımsal ürünler gereklidir. Ancak, tarımsal ürünler ile zenginlik yaratılamaz. Çünkü, tarımsal ürünler ile sanayi ürünleri ticareti yapıldığı zaman, ticaret hadleri tarımsal ülkeler aleyhine işliyor.  Sanayi toplumu bir adet cep telefonu satar, bir kamyon buğdayı alır.

Toplum sanayileştikçe, tarımsal ürünlerin ulusal hasıladaki yeri azalır. Masa başında, üretim yapılmıyor diyenler, Ulusal hasılamız içerisinde tarımsal ürünlerin yüzde 5 seviyesine düştüğünü bilmiyor. Almanyada, tarımsal ürünlerden elde edilen gelirler, ulusal hasıla hesabına  katılmıyor. 

Şinasi Kara