Süreyya Özcanım : Doğadaki sevginin şifası…

 
Evimizin önünde kocaman bir  ıhlamur ağacı vardı . Kapıdan çıktığımızda o kokuya sayısız arı vızıltısı eşlik ederdi . Şimdi tam da  çiçek açma zamanı …ne zaman ıhlamur  ağacını düşünsem o meşhur efsanesi gelir  aklıma . Nasıl bir inceliktir ki bu ,atalarımız kusurları insanın  yüzüne söylenmez doğayı  canlandırıp ,  hikayelere döker  insanın kıssadan hisse çıkarmalarını sağlarlarmış 

Hatırlarsanız…
Büyüklerimiz anlattığı hikayelerde,  masalllarda hep  bir ana  fikir  arardık  kendimizle  bağdaştırdığımız …

İşte bunlardan biri de ,
İlk okuduğumda beni derinden etkileyen ıhlamurla Çınar ağacının hikayesi… kendimce yorumladığım ana götürmek istiyorum sizi de …

Bu hikaye Bergama da geçiyor .Efsanelere konu olan Anadolu topraklarından sadece biri… Aynı kökten beslenen ıhlamur ve Çınar ağacının hikayesi …

Senelerce senelerce önce Bergama’nın verimli topraklarında  insanlar çalıştıkça  kazanır, kazandıkçada şükrederlermiş … ve günden güne zenginleştikçe şükürler azalmaya başlamış. Evet belki daha refah ve zengin bir hayat yaşamaya  başlamışlar  ama , sevgide , cömertlikte , hoşgörüde fakirleştiklerini  görememişler  .Hırsları büyümüş , evleri genişlemiş,ama o yüreklerinin çorak topraklara döndüğünü fark edememişler . Böyle oluncada yaradan bir şeylerin değiştiğini görüp  bunun sebebini öğrenmeye karar vermiş …

Sizde hatırlarmısınız bilmiyorum .
Bir çoğumuzun gerçek yaşam hikayesinde ki bunu bende yaşadım … Hani kapıya dilenci şeklinde gelip bir şeyler isteyen yaşlı dedeler olurdu . Arkanızı döndüğünüzde  kaybolurdu .Belki bu tür hikayelerden etkilenip bilinç altımızın senaryolarıydı bunlar ama  biz inandıkça mutluyduk …Hep derdik ki yaradanım sınadı bizi …işte aynende böyle devam ediyor hikayemiz … 
 İnsanoğlundaki bu değişime sebep olan şeyi öğrenmek için yaradanım kapılarına  kılık değiştirmiş dilenci görünümünde  dede gönderir. Bir çoğu kapılarını açmaz . Bir çoğuda kendince bahaneler üretir, bencillikleri  ağır bastığı içinde  dedeye bir tas çorba ve bir dilim ekmek vermezler …

Ormanın kenarındaki küçük bir kulübenin kapısını çalar bu seferde . Gülen yüzle yaşlı eş açar kapıyı tanrı misafirini içeri davet ederler .O fakir mutfaklarında ne varsa hepsini ikram ederler . 

O yaşlı dede elinden tuttuğu yaşlı eşi ormana götürür ve Bergama ovasının sular altında kaldığını gösteririr . Tepede kalan sadece arkalarında ki kulübedir . Ve o kulübe mermerden bir tapınağa  dönüşür..

Bu cömertliğin karşılığında bir dilek  dilemelerini ister yaşlı çiftten .Sadece sevgiyi bilen bu yaşlı eş tek dileklerinin birlikte ölmek olduğunu söyler .Birbirlerimizi toprağa koyma acısını  yaşamayalım diyede eklerler 

Bir gün yorgun vücutlarına teslim olmaya karar verdiklerinde el ele verip ormana yürürler …toprağa kök salmaya başladıklarında   son  kez sevgiyle  bakıp sarılırlar insan bedenleriyle birbirlerine.

Yavaş yavaş dal vermeye başlarlar. Önce kalp şeklinde yapraklar çıkarıp, sevgiyle bırakır el şeklindeki yapraklarının üzerine Ardından mis kokulu sarı göbekli bembeyaz ıhlamur çiçekleri açar; şefkatle okşasın   sevdiğini diye …

İşte doğadaki herşeyin şifası da güzelliği de  bu  büyük  sevginin  yansımasıdır .O büyük sevginin   ,  o  yayılan kokusunun   şifasına  gelirsek,

Soğuk Algınlığı ve Gripte Etkilidir; 

Ihlamur çayı ağızda veya boğazda oluşabilecek tahrişi azaltmaya yardımcı olan müsilaj denilen bir madde içermektedir. Bu müsilaj maddesi mukus üretimi, boğaz ağrısı ve öksürük vb. gribal belirtilerle mücadele etmeye yardımcı olmaktadır. I

Sakinleştiricidir; Sinirleri yatıştırır, uyku bozukluklarına iyi gelir. 

Anksiyete ve depresyon gibi sorunları olanların yatmadan önce ıhlamur çayı içmesi, kendilerini iyi hissetmelerini ve rahat uyumalarını sağlayabilmektedir. 

Kalp Sağlığını Destekler; Ihlamur kan basıncını düşürerek kalp rahatsızlıklarına karşı koruma sağlamaktadır.
Öte yandan hipertansiyona da iyi gelmektedir.

Doğanın mucizelerine şahit olmanız dileğiyle 
Hep sağlıkla kalın …

Süreyya Özcanım