EN ÇOK, EN ÇOK SEVDİKLERİMİZİ ÜZERİZ

EN çok, en çok gözümüzün önünde olanları görmeyiz.
Nazarımız cümle alemi dolaşır.
Her şeyi görür.
Herkesi görür.
En fazla görmemesi gerekenleri görür.
Onlara yönelir.
Gönül bağlar, umut eder.
Ve…
Yine en çok gözümüzün önündekini görmeyiz.
Niteliklerine odaklanmayız.
Güzelliklerini ıskalarız.
…
EN çok, en çok sevdiklerimiz üzer.
Yanlış mı dersiniz, hayır!
Bizi en çok sevdiklerimiz üzer. En fazla onlar kıyarlar.
Gözümüzü onlar yaşlara boğar, yüreğimizi her defasında sevdiklerimiz dağlar.
Halbuki onlardan koruma bekleriz. Onlara sığınmak isteriz.
En sakin limanımızın onlar olduğunu düşünürken fırtınalara yine bu limanlarda tutuluruz.
Batarız, canhıraş çıkabildiğimiz de olur, boğulduğumuzda.
İki ayrı liste yaparak sonuçlarını değerlendirecek olsak nasıl bir neticeye ulaşırız acaba?
Aynı sayfa üzerinde bir çizgi çizerek bir yanına en çok sevdiklerimiz başlığını yazıp altını dolduralım. Diğer tarafa da en çok zararını gördüğümüz, üzenler, kıranlar, dağıtanlar başlığını koyalım ve altını dolduralım.
Bu iki isimlendirme listesinde büyük ihtimalle benzer isimler yoğunlukta olacak.
İki tarafta da yer alacaklar bazıları.
Bu çalışmayı yapmakta ne zararımız olabilir, yapalım.
Belki bir farkındalığa sebep olur.
…
YALNIZ ilave bir önerim daha olacak. Bu çalışmayı bir de kendi üzerimizden yapalım.
En çok sevdiklerimiz ve en çok üzdüklerimiz.
Netice değişir mi dersiniz? Sanmıyorum.
Deneyelim isterseniz.
…
EN çok, en çok sevdiklerimizi hırpalarız.
Onları örseleriz.
Üzdüklerimiz, kırdıklarımız, ötelediklerimiz genellikle en sevdiklerimiz olur.
Bize kendini adayanların canına okuruz en fazla.
Cevrimiz, cefamız onlaradır.
Kahrımız, gazabımız en çok sevdiklerimize erişir.
Dışarıya karşı olabildiğince nazik davranırız, görenler ne anlayışlı insan hükmüne varır ama bir de meseleyi selam dairemizde olanlara sormalı.
…
ZAAFLAR kumkuması hayatımız.
Zişan olarak yaratılmışız oysa. Şan ve şeref bahşedilmiş Rabbimiz tarafından.
Zişuuruz, yani bilinçli bir varlığız.
Zihayatız, yani maddi yaşamımız dışında ruhi bir hayatımız da olmalı.
Demem o ki, en çok kendimizden en çok yakın olanları koruyup kollamalıyız.
Zira en çok sevdiklerimizi öldürürüz.
Ve…
En çok bizi en çok sevdiklerimiz öldürür.