KARAMSAR OLMAYA GEREK YOK
Bazı arkadaşların, Türkiye hakkında karamsar bir tablo çizdiklerini görüyorum. Bu tablo doğru değil. Türkiye hızlı bir gelişme süreci yaşıyor.
Yakın tarihimiz ile ilgili yaşanmış örnekler çok şey anlatıyor.
1. Benim çocukluğumda en büyük sorun çitteki mısırın Mart ayında bitmesi idi. Şimdi mısırın yüzüne kimse bakmıyor. Buğday ekmeğine has ekmek derdik. Zenginler ve memurlar yerdi. Şimdi, tonlarca ekmek çöpe atılıyor.
2. Hiç unutmam, babam eski ceketini terziye götürüp ters çevirtip bana ceket diktirmişti. Adına tornistan deniyordu. Şimdiki gençler marka ceket arıyor.
3. Ordu ile Ulubey arasında tek araç KAYMAZLARIN Kamyonu idi. Onu kaçırdınızmı, 24 km yolu yayan gitmeniz gerekirdi. Şimdi beş dakikada bir dolmuş geçiyor.
4. Ulubeyde elektrik yoktu. 1967 yılında ORDUYA entegre sistemden elektrik bağlandı. Ordu DÜZ Mahalledeki jeneratör devre dışı kalmıştı. ULUBEY Belediye Başkanı Bilal Kalay başta ben olmak üzere gençleri topladı, ORDUYA gittik ve boşta kalan jeneratörü Ordu Belediyesinden istedik ve aldık. Ulubey elektrik gördü. Şimdi, ULUBEY ve köyleri elektriği entegre sistemden alıyor.
5. Ulubeyliler eğitime önem verir. Benim gençliğinde üniversite mezunu sayısı bir elin parmaklrını geçmezdi. Şimdi ULUBEYLİLER Türkiye Cumhuriyetini yönetecek kadar üniversite mezunu eğitimli gençlere sahip.
6. Ordunun tek hastanesi vardı. Geçiköydeydi. Bir kişi Geçiköye hastaneye gidiyorum derse, o kişiye ölmüş gözüyle bakılırdı. Çünkü, hastane pislikten geçilmiyor, doktoru yok, perişanlık diz boyuydu. Şimdi Ulubeydeki hastane Amerikan standartlrını taşıyor.
7. Ulubeyde orta okul yoktu. Perişan bir vaziyette Orduda okuduk. Şimdi Ulubeyde LİSE var, Yüksek okul var.
8. Hiç unutmam. Kış günü idi. İlk okul 2. Sınıfa gidiyordum. Ayağımdaki lastik delinmişti. Tamirciye götürdüm. Tamir ederken lastik yırtıldı. Tamirci eski lastiklerin bulunduğu sepetten ayağıma uygun lastik aradı bulamadı. Büyükce bir lastiğin içine kağıt koydu ve bana verdi.
Bir ayağımdaki lastik büyük, diğer ayağımdaki lastik küçük olduğu için utanıyorum. Lastiklerdeki fark görünmesin diye ayağımı diğerinin üzerine basarak gizliyorum. Gözlerim diğer arkadaşlrın ayağına bakıyor. Bir de ne göreyim sınıfın yarısından fazlasının lastiklerinin biri büyük, diğeri küçük.
Şimdiki gençlere bakıyorum MARKA ayakkabı istiyor.
Karamsar olmaya gerek yok. Türkiye gelişti. Gelişme hızla devam ediyor.
Şinasi Kara